Dzieło Offenbacha oparte na opowiadaniach E.T.A. Hoffmanna uznane zostało za jego największe muzyczne dokonanie. Właśnie z tej opery pochodzi prezentowany dzisiaj utwór – Barakola, a konkretnie z samego początku II aktu opery.
AUTOR: Jacques Offenbach – urodził się 20 czerwca 1819 w Kolonii jako Jakob Eberst. Wywodził się z wielodzietnej rodziny. Jego ojciec – Izaak Eberst (nazwisko Offenbach przyjął później) był kantorem i skrzypkiem w synagodze w Kolonii. Jacques od najmłodszych lat wykazywał talent muzyczny, który został zauważony przez rodziców. W 1833 roku, wysłali oni syna na naukę do Konserwatorium Paryskiego. Aby utrzymać się w Paryżu młody Jacques pracował jako wiolonczelista w Opéra-Comique, gdzie tez powstały jego pierwsze kompozycje. W 1850 został dyrygentem orkiestry paryskiego Théâtre Français.
Tworzył głownie operetki (ponad 100), z których najsłynniejsza jest chyba ta pod tytułem: Orphée aux enfers (Orfeusz w piekle), która premierę miała 21 października 1858. Jego największym muzycznym dokonaniem, pozostaje jednak opera Opowieści Hoffmanna.
UTWÓR: Belle nuit, ô nuit d’amour (Barakola z II aktu opery Opowieści Hoffmanna), 1881
Autorem tekstu jest Jules Barbier i Michela Carrego
| Belle nuit, ô nuit d’amour Souris à nos ivresses! Nuit plus douce que le jour Ô belle nuit d’amour!Le temps fuit et sans retour Emporte nos tendresses Loin de cet heureux séjour Le temps fuit sans retourZéphyrs embrasés Versez-nous vos caresses Zéphyrs embrasés Donnez-nous vos baisers! Versez-nous vos baisers! Ah! + Zéphyrs embrasés Versez-nous Versez-nous vos caresses, vos baisers! Versez-nous vos baisers! Ah!Belle nuit, ô nuit d’amour Souris à nos ivresses Nuit plus douce que le jour Ô belle nuit d’amour!Ô belle nuit d’amour! Souris à nos ivresses Ô belle nuit d’amour! Ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! + Ah! Souris à nos ivresses! Nuit d’amour, ô nuit d’amour! Ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! ah! | Cudna noc, szczęśliwa noc, Miłością odurzona Słodsza jesteś niźli dzień Radości dajesz cieńPłynie czas i szczęścia chwile znikają bezpowrotnie Z dala stąd, gdzie czułość w nas płynący zatrze czas.Ciepły wietrze, wiej pieszczotą otul nas! Ciepła bryzo tak zwróć pocałunków smak!Pocałunków smak, ich smak! Aa..Cudna noc, szczęśliwa noc, Miłością przepojona Słodsza jesteś niźli dzień Radości dajesz cień |
Les Contes d’Hoffmann czyli Opowieści Hoffmanna powstały do libretta Jules’a Barbiera i Michela Carrégo (w języku francuskim), którzy to zainspirowali się opowiadaniami E.T.A. Hoffmanna (chodzi konkretnie o „Piaskun”, „Radca Krespel” i „Przygoda w noc sylwestrową”, przetykane wydarzeniami z życiorysu autora). Muzykę do tej opery stworzył Offenbach pod koniec swego życia, a ona sama została wystawiona w 1881 (prapremiera miała miejsce 10 lutego 1881 w Opéra Comique w Paryżu), już po śmierci kompozytora. Całość składa się z 3 aktów oraz prologu i epilogu.
Operowe libretto Barbiera i Carrégo zostało wystawione już w 1851 roku w paryskim Théâtre de l’Odéon (początkowo zostało stworzone dla Hectora Salomona, jednak w wyniku sporów prawnych nigdy nie zostało wystawione). Offenbach już w 1873 roku zainteresował się dziełem duetu i zaczął tworzyć do niego muzykę. Ostatecznie powstało kilka wariantów dzieła, w zależności od odtwórców głównych ról. Pierwsze próby nad wystawieniem opery rozpoczęły się 11 września 1880, jednak już 5 października zmarł Offenbach. Instrumentację niedokończonego dzieła powierzono Ernestowi Guiraudowi, natomiast dyrektor paryskiej Opéra-Comique – Leon Carvalho opracował ją w miejscach niedokończonych przez pierwotnego autora. Prapremiera opery odniosła duży sukces, co szybko przyniosło zainteresowanie innych oper. W kolejnych latach, po poprawkach Guirarda wystawiono ją we Wiedniu (w czasie drugiego przedstawienia wybuchł pożar, w którym zginęła kilkuset widzów), Hamburgu, Genewie, Budapeszcie, Nowym Jorku, Meksyku, Berlinie, Lwowie oraz Brukseli (1887). Opera doczekała się także kilku, jeśli nie kilkunastu, wydań i edycji, przez co niemal każda inscenizacja przedstawia inny wariant utworu.
Motyw ten wykorzystano m.in w filmie Życie jest piękne w reżyserii Roberto Begigniego.
Poprzednia część:
Copyright ©http://empiresilesia.pl
