100 klasyków na 100 wieczorów

100 klasyków na 100 wieczorów #16: Camille Saint-Saëns – Le cygne

800px-SaintSaens

Kolejnym utworem, który prezentujemy jest Łabędź z najsłynniejszego cyklu autorstwa Camille Saint-Saëns. Sam autor nazywał całość swego dzieła fantazją zoologiczną.

AUTOR: Camille Saint-Saëns

Urodził się w 1835 roku w Paryżu, zmarł zaś w Algierze, w 1921 roku. Już w wieku lat 2 potrafił czytać i pisać. Niezwykle wcześnie zaczął także pobierać lekcje muzyki; studiował w Konserwatorium paryskim. Swój pierwszy koncert zagrał w wieku 5 lat, natomiast w 1851, mając ich tylko 16 skomponował swoją pierwszą symfonię. W wieku 18 został organistą w paryskich kościołach, którą to rolę pełnił przez wiele lat. Od 1877 roku komponował i koncertował w całej Europie. Był jednym z założycieli Société Nationale de Musique. Utrzymywał żywe kontakty z wieloma uznanymi kompozytorami epoki, na czele z Lisztem, Bizetem, Berilozem, Czajkowskim i Wagnerem. Był spadkobiercom niemieckich klasyków, a jego przyjaciel Hector Berlioz, pisał: „Saint-Saëns wie wszystko, nie ma tylko doświadczenia”. Muzyka Camille nie ewoluowała, jak to się zdarza u większości kompozytorów, lecz została niemal w pełni ukształtowana w czasach jego młodości.

Był człowiekiem wielu talentów (wydał między innymi 2 tomy poezji). Zmarł w czasie jednej ze swoich licznych podróży po Europie.

Gatunek: muzyka romantyczna

UTWÓR: Łabędź (The SWAN) z Le Carnaval des animaux (Karnawał zwierząt) z 1886 roku.

Na cykl Le Carnaval des animaux (Karnawał zwierząt) pochodzący z 1886 roku, składają się następujące utwory:

  1. Wstęp i marsz królewski lwa – instrumenty smyczkowe (kwintet) i dwa fortepiany
  2. Kury i koguty – instrumenty smyczkowe bez kontrabasu, dwa fortepiany, klarnet
  3. Kułany (osły azjatyckie) – dwa fortepiany
  4. Żółwie – instrumenty smyczkowe i fortepian (bazują na najsłynniejszym kankanie Offenbacha)
  5. Słoń – kontrabas i fortepian (Walc sylfid Hectora Berlioza)
  6. Kangury – dwa fortepiany
  7. Akwarium – instrumenty smyczkowe bez kontrabasu, dwa fortepiany, flet, harmonika szklana
  8. Osobistości z długimi uszami – dwoje skrzypiec
  9. Kukułka w głębi lasu – dwa fortepiany i klarnet
  10. Ptaszarnia – instrumenty smyczkowe, fortepian, flet
  11. Pianiści – instrumenty smyczkowe i dwa fortepiany
  12. Skamieliny – instrumenty smyczkowe, dwa fortepiany, klarnet, ksylofon (fragmenty Cyrulika sewilskiego Gioachina Rossiniego)
  13. Łabędź – dwa fortepiany i wiolonczela
  14. Finał – pełny skład

Miniatury te wykonywane są (oprócz finału), przez pojedyncze części orkiestry.

Całość, a szczególnie jego najbardziej znana część czyli Łabędź, cieszą się niesłabnącą popularnością, a w szkołach muzycznych stanowią podstawę do zapoznania się z niemal pełnym spektrum instrumentów.

Co ciekawe sam kompozytor uważał ten utwór za wygłup, co nie przeszkodziło mu stać się jego najpopularniejszym dziełem. Fantazja zoologiczna powstała po wyczerpującym dla autora tournee po Niemczech w latach 1885-1886, a przed zamówioną już w Londynie III symfonią. Autor postanowił odpocząć od muzyki wysokich lotów i przygotować coś lekkiego pozbawionego większego sensu, co zobrazowało się w pomyśle stworzenia krótkich rozprawek muzycznych przedstawiających różne zwierzęta. Utwór wywoływała furorę na prywatnych koncertach kompozytora dla znajomych i krewnych, wywołując salwy śmiechu, jednak do końca życia odmawiał wykonania utworu oficjalnie, bojąc się nadszarpnięcia reputacji poważnego kompozytora (jedynym odstępstwem od przyjętej normy było wykonywanie Łabędzia). Camille zezwolił na wydanie partytury z utworem dopiero w rok po swej śmierci.

Bibliografia:

  • https://www.rmfclassic.pl/mistrzowska-kolekcja/plyta,Camille-Saint-Saens,14.html
  • http://www.muzykotekaszkolna.pl/kanon/camille-saint-saens-karnawal-zwierzat/

Poprzednia część:

Copyright ©http://empiresilesia.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back To Top