W kwietniowym przeglądzie, dwie powieści o Wiedźminie, pan Potter, piracka intryga pierwszego króla polskiej fantasy i obiecująca pierwsza część trylogii hiszpańskiego autora, w której chłód przenika do szpiku kości.
„Sezon Burz. Wiedźmin„, Andrzej Sapkowski
Warszawa 2013,
SuperNOWA,
OPIS:
Oto nowy Sapkowski i nowy wiedźmin. Mistrz polskiej fantastyki znowu zaskakuje. „Sezon burz” nie opowiada bowiem o młodzieńczych latach białowłosego zabójcy potworów ani o jego losach po śmierci/nieśmierci kończącej ostatni tom sagi.
„Nigdy nie mów nigdy!” W powieści pojawiają się osoby doskonale czytelnikom znane, jak wierny druh Geralta – bard i poeta Jaskier – oraz jego ukochana, zwodnicza czarodziejka Yennefer, ale na scenę wkraczają też dosłownie i w przenośni postaci z zupełnie innych bajek. Ludzie, nieludzie i magiczną sztuką wyhodowane bestie. Opowieść zaczyna się wedle reguł gatunku: od trzęsienia ziemi, a potem napięcie rośnie. Wiedźmin stacza morderczą walkę z drapieżnikiem, który żyje tylko po to, żeby zabijać, wdaje się w bójkę z rosłymi, niezbyt sympatycznymi strażniczkami miejskimi, staje przed sądem, traci swe słynne miecze i przeżywa burzliwy romans z rudowłosą pięknością, zwaną Koral. A w tle toczą się królewskie i czarodziejskie intrygi. Pobrzmiewają pioruny i szaleją burze. I tak przez 404 strony porywającej lektury.
OCENA:
Po kilkuletniej przerwie, kiedy już wszyscy zwątpili w pojawienie się nowego tomu przygód Rzeźnika z Blaviken, AS przygotował dla fanów niemałą niespodziankę. Nowa opowieść o wiedźminie, wcale nie przedstawia dalszych losów Geralta, a jest jakby interludium do pięcioksięgu. Tak po prawdzie to parę opowiadań, zgrabnie połączonych w jedną historię, o zagubionych mieczach zabójcy potworów, intrygach królewskich i mataczeniach pewnego maga. Dalej jest to ciekawa historia, pełna rubasznego humoru i dialogów, pędząca na złamanie karku. Stary dobry wiedźmin powrócił, by znów siać postrach.
8/10
„Harry Potter i Komnata Tajemnic„, J.K. Rowling
Warszawa 2011,
Media Rodzina, tłum. Andrzej Polkowski
OPIS:
Kontynuacja tomu Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Jedenastoletniemu Harry’emu udało się pokonać czarnoksiężnika, teraz musi zmierzyć się z przerażającym potworem z Komnaty Tajemnic na zamku Hogwart. W dodatku jeden z jego najbliższych przyjaciół znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
Świat oszalał na punkcie baśniowej historii o Harrym Potterze i to nie tylko dlatego, że pojawiła się, gdy krytycy ogłosili koniec gatunku literatury młodzieżowej. Sukces książki obalił ten pogląd.
OCENA:
Gdybym przeczytał cykl jeszcze parę lat temu, pewnie podobnie jak cały świat byłbym pod wrażeniem. Jednak teraz trąci on infantylizmem. Na pewno najmocniejszą stroną drugiego tomu, zresztą jak i poprzedniego jest wykreowany przez Rowling świat. Spójny, a przy tym niezwykle bogaty. Sama zaś historia, niestety nie zadziwia, ale język autorki jest tak skonstruowany, że nie wiemy nawet kiedy historia dobiega końca, a chciałoby się czytać dalej. Nie powala, ale i nie rozczarowuje. Cały cykl naprawdę wypada znać.
7/10
„Pani Jeziora„, Andrzej Sapkowski
Warszawa 2011,
SuperNOWA,
OPIS:
Jaki los czeka wiedźmina? Czy dane mu będzie połączyć się z miłością jego życia? Czy ziści się złowieszcza przepowiednia i czy przetrwa świat ogarnięty morderczą wojną? Świat elfów, ludzi i krasnoludów.
Ciri wpatruje się w wypukły relief przedstawiający ogromnego węża. Gad, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. To pradawny wąż Uroboros, symbolizujący nieskończoność i sam będący nieskończonością. Ten symbol przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Każde odejście jest zarazem powrotem.
OCENA:
Wielkie zwieńczenie pięcioksięgu wiedźmińskiego niestety rozczarowuje. To oczywiście nadal świetna lektura, ale czegoś tu brakuje. Zakończenie nie do końca spełnia pokładane w nim nadzieje, liczyliśmy bowiem na wielkie tąpniecie, a niestety nie otrzymaliśmy go. Co prawda mamy tu przenikanie światów, śmierć i zniszczenie, ale chyba nie tego spodziewaliśmy się. Zresztą każdy musi je ocenić według własnego mniemania. Mi nie przypadło do gustu.
7/10
„Chłodny dotyk„, Albert Sanchez Pinol
Warszawa 2006, tyt. org. La pell freda,
Noir Sur Blanc, tłum. Anna Sawicka
OPIS:
Na zagubioną wysepkę w rejonie Antarktydy przybywa z roczną misją meteorolog – irlandzki bojownik, który pragnie uciec od przeszłości. Jedynym jego towarzyszem ma być na wpół zdziczały, wrogo nastawiony latarnik. Nadchodzi noc i obaj mężczyźni muszą się jednak stać sprzymierzeńcami, jeśli chcą przeżyć. Z wody wyłaniają się bowiem wodne stwory, Citaukowie, przypuszczając okrutny atak.
Rozpoczyna się walka na śmierć i życie. Tymczasem w latarni pojawia się przedstawicielka krwiożerczego plemienia, Aneris. Nienawiść, strach i namiętność splatają się ze sobą w scenerii zimnej, nagiej, atlantyckiej wyspy. Zacierają się granice między barbarzyństwem a cywilizacją, tracą wyrazistość utarte pojęcia obcości i bliskości, rozumu i pasji. Na nowo trzeba określić cechy, które przesądzają o ludzkiej kondycji i zrewidować swój sposób postrzegania rzeczywistości.
OCENA:
Chłodny dotyk to powieść wzorowana na XIX – wiecznych powieściach przygodowych, z elementami fantastycznymi. Jednak przede wszystkim to opowieść o dwóch, skrajnie odmiennych charakterach i kobiecie zawieszonej między nimi. Mamy tu niemal wszystko, a nic nie jest takie jakie na pierwszy rzut oka się wydaje. Złowroga rasa podwodnych istot, były bojownik IRA chcący uciec przed przeszłością, zamknięty w sobie weteran i wiotka dziewczyna z innego świata spotykają się na krańcu świata, by odnaleźć prawdziwe ja. Ciekawa powieść, napisana w starym dobrym stylu. Czekam na kolejną część.
8/10
„Król Bezmiarów„, Feliks W. Kres
Warszawa 2009, wyd. V
MAG, I wyd. 1992
OPIS:
Trzy córki legendarnego pirackiego kapitana, K.D. Rapisa, walczą o schedę po ojcu. O niepokonany okręt „Wąż Morski”, który nie ma sobie równych, o magiczny Rubin Córki Błyskawic, o legendarny skarb Demona Walki, o władzę nad zbuntowaną wyspiarską prowincją. Walka będzie bezpardonowa. Trzy tajemnicze córki Demona nie znają litości, nie cofną się przed zdradą ani żadną zbrodnią w walce przeciwko sobie nawzajem i całemu światu.
OCENA:
Opowieść o trzech córkach legendarnego króla piratów rozczarowała mnie. Pokaźnych rozmiarów powieść, mimo że pełna pościgów, walki i intryg, to literatura bardzo odbiegająca od dzisiejszych standardów. Napisana minimalistycznym, wręcz militarnym żargonem, święciła triumfy przed inwazją wiedźmina. I mimo, że każdy szanujący się fan polskiej fantasy powinien ja znać, to po jednokrotnym przeczytaniu, zapewne już nie wróci do niej.
6/10
