100 klasyków na 100 wieczorów #14: Shostakovich – Andante z II koncertu fortepianowego F-dur

Po dłuższej przerwie wracamy z naszym cyklem o najpiękniejszych utworach klasycznych. Tym razem prezentujemy dzieło Dmitrija Szostakowicza: Andante z II koncertu fortepianowego F-dur.

AUTOR: Dmitrij Szostakowicz (urodzony w 1906r. w Sankt Petersburgu, zmarł 9 sierpnia 1975 w Moskwie), był rosyjskim kompozytorem, a także pianistą i pedagogiem. Uważany jest za najwybitniejszego symfonika XX wieku.

Urodził się w Sankt Petersburgu w bogatym domu, przesiąkniętym muzyką (rodzice oraz starsza siostra muzykowali), mimo początkowej niechęci do nauki muzyki, szybko, dzięki słuchowi absolutnemu nauczył się grać na fortepianie i komponować pierwsze, proste utwory (pierwszy poważniejszy stworzył na pierwszym roku studiów w 1919r. – Scherzo fis-moll opus 1 na orkiestrę). W 1923 roku ukończył tamtejsze konserwatorium na wydziałach fortepianu (egzamin zdał tu po operacji gruczołów limfatycznych, grając m.in. Sonatę Waldsteinowską Ludwiga van Beethovena i Koncert Roberta Schumanna) i w 1925 roku kompozycji. Trzy lata później jego pierwsza, debiutancka symfonia zdobyła pewien rozgłos. Wielką sławę przyniosła mu VII Symfonia zwana „Leningradzką” wykonana premierowo w oblężonym przez nazistów Leningradzie. Po II wojnie światowej stracił swe przywileje, jednak wkrótce, dzięki kantacie „Pieśni lasu”, sławiącej Stalina jako wielkiego ogrodnika, odzyskał poważanie komunistycznego aparatu władzy. Wiele podróżował, m.in do Stanów Zjednoczonych, gdzie cieszył się wielkim uznaniem.

Dymitr nie bał się nietypowych połączeń instrumentów, zabawy rytmami i stylistyką. Często sięgał po elementy ludowe i jazz. Cechami jego kompozycji są monumentalizm, patos, zawsze silny pierwiastek dramatyczny, bogata inwencja melodyczna, krańcowe natężenie ekspresji, dynamizm i witalność.

Ilość jego dzieł jest ogromna, do najważniejszych należą:

+ 15 symfonii

+ suity

+ utwory fortepianowe i wokalne

+ opery i operetki

+ balety

OKRES: XX wiek.

UTWÓR: Andante z II koncertu fortepianowego F-dur (1957)

Przy fortepianie wnuk Szostakowicza, a dyryguje jego syn.

I koncert fortepianowy F-dur op. 102 powstał w 1957 roku. Napisany został specjalnie na 19. urodziny jego syna Maksyma, który wówczas uczęszczał do konserwatorium muzycznego w Moskwie. Koncert został premierowo wykonany przez Maxima Szostakowicza podczas swojego akademickiego absolutorium. Prezentowany tutaj fragment, to najbardziej znana jego część – Andante – część wolna.

Bibliografia:

http://wyborcza.pl/7,75410,20385601,stalinie-stalinie-daj-mi-piekny-nowy-frak.html
http://www.chopin.darmowefora.pl/index.php?topic=335.0;wap2
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dmitrij_Szostakowicz
http://www.muzykotekaszkolna.pl/wiedza/kompozytorzy/szostakowicz-dymitr-1906-1975
Krzysztof Meyer, Dymitr Szostakowicz i jego czasy (Wydawnictwo PWN 1999 r.)

Poprzednie części cyklu: