Stavenhagen i Ivenhacker Eichen

Stavenhagen i rezerwat dębów dzieli zaledwie kilka kilometrów, co jest doskonałym powodem, aby odwiedzić oba miejsca. Pierwsze znane jako miejsce urodzenia słynnego niemieckiego poety Fritza Reutera, a drugie z ogromnego okazu drzewa, które liczy sobie około 1000 lat.

Dane	Stavenhagen (pl. Stawno)	Ivenack
Liczba mieszkańców	5741	833
Powierzchnia	40,84 km²	39,61 km²
Powiat	Mecklenburgische Seenplatte	Mecklenburgische Seenplatte
Kod pocztowy	17153	17153
Kraj związkowy	Mecklenburg-Vorpommern	Mecklenburg-Vorpommern
Strona internetowa	www.reuterstadtstavenhagen.de	www.gemeinde-ivenack.de
Herb

Reuterstadt Stavenhagen

Trochę historii: Miasteczko powstało w 1230 roku jako Stovenhage i już 34 lata później otrzymało prawa miejskie. Pod koniec wojny trzydziestoletniej zostało niemal doszczętnie zniszczone. Od XVIII wieku w mieście osiedliło się wielu Żydów, którzy w 1764 roku założyli oddzielny cmentarz dla swojej gminy. W 1864 roku Stavenhagen otrzymało połączenie kolejowe, a na przełomie wieków XIX i XX, podobnie jak niemal wszystkie miasta w Niemczech, przechodziło gwałtowna industrializację. XX wiek przyniósł udział w wielu zawieruchach dziejowych od puczu Kappa po II wojne światową i okupację radziecką.

Fritz Reuter urodził się w 1810 roku w Stavenhagen. Uznawany jest za największego poetę i pisarza, posługującego się Niederdeutsch lub też Plattdeutsch czyli języka dolnoniemieckiego. Warto dodać, że powieściopisarz był najpoczytniejszym niemieckim autorem XIX wieku.

Warto zobaczyć:

Kąpielisko – mając chwile czasu warto udać się do otoczonego lasem kąpieliska. Nowoczesny podgrzewany obiekt wyposażony w zjeżdżalnię i miejsce do grilowania kosztuje:

– dorośli – 4€

– dzieci – 2€

Muzeum literatury im. Fritza Reutera – mieści się w zbudowanym w latach 1785-1788 budynku dawnego ratusza miejskiego. Ojciec Fritza Reutera pełnił tutaj role burmistrza. Już w 1910 roku stworzono w budynku niewielka wystawę poświęconą słynnemu poecie. W 1949 stworzono muzeum, które od 1960 zajmuje cały budynek. Jest to jedno z najciekawszych muzeum literatury na terenie Niemiec. Można tam zobaczyć prawdziwe przedmioty codziennego użytku których używał poeta, jego rysunki i obrazy, manuskrypty i listy, a także obrazy malarza i ilustratora Ernsta Lübberta (1879-1915). Muzeum otwarte jest w godzinach od 10:00 do 17:00.

Przed muzeum znajduje się rzeźba Fritza Reutera, jeden z najpiękniejszych pomników w Meklemburgi, autorstwa Wilhelma Wandschneidera. Po obu bokach zbudowanych z granitu ław, można odnaleźć brązowe reliefy z ilustracjami z dzieł pisarza.

Zamek – już w XIII wieku rycerz Reinbern von Stove zbudował tutaj pierwsza warownię, która była stale rozbudowywana. Po wojnie trzydziestoletniej zamek został jednak doszczętnie zniszczony. Od 1740 kiedy to zabudowania przekształcono siedzibę miał urząd miasta. Po Ii wojnie znajdowała się tutaj szkoła. Od 1999 pełni znów role urzędu miasta.

Synagoga – powstała w 1800 roku, a podczas nocy kryształowej w 1938 roku została zniszczona. Po 1945 roku służyła jako stolarnia. W latach 2013-2017 przeszła gruntowna renowację.

Kościół miejski – zbudowany został w 1782 roku z cegły w stylu klasycystycznym. Warto zwrócić uwagę na organy z 1861 roku oraz dzwony, pochodzące ze starszej, zniszczonej w wojnie trzydziestoletniej, świątyni. Datowane są one na 1585 rok.

Ivenack

Ta niewielka miejscowość mieści się w gminie Stavenhagen. Warto przed udaniem się do rezerwatu dębów zobaczyć tutaj zabudowania dawnego dworu.

Ivenacker Eiche

Niemiecki narodowy monument przyrody w Ivenack chroni jedne z najstarszych drzew na terytorium Republiki Federalnej i obejmuje 70 hektarów. Symbolem parku pozostaje liczący prawie 1000 lat dąb liczący 140 kubików???, co czyni go największym dębem w Europie. Malowniczy park powstał na terenie dawnych lasów pierwotnych, dzisiaj w Europie zachodniej niemal niespotykanych.

Starożytne okazy wspaniałych i majestatycznych drzew to nie jedyne atrakcje parku. Warto w pawilonie barokowym odwiedzić interaktywną wystawę poświęcona życiu dębów, a także przyjrzeć się biegającym wolno po terenie parku sarnom. Istnieje tutaj także specjalna zagroda dla świń.

Widok na wieżę wieńcząca drogę wśród koron.

Brązowy przekrój ogromnego okazu dębu znajdującego się w parku.

Olbrzymią atrakcją jest na pewno wspaniała droga wśród koron drzew. Wznosząca się na ponad 40 metrów, o długości 620 metrów wspaniała drewniana droga, zapewnia moc atrakcji (cukierki dębowe!!!) oraz niesamowite widoki.