Piąty już w tym roku Przegląd, a w nim zestaw 6 książek. Dwie pierwsze części pięcioksięgu o Rzeźniku z Blaviken, Klasyk powieści antyutopijnej, zdobywca Nobla i powstanie arabskiego Mesjasza.
„Nowy wspaniały świat„, Aldous Huxley
Warszawa 2013, tłum. Bogdan Baran, wyd.: XI (poprawione)
Wydawnictwo Literackie MUZA SA, I wyd.: 1932
OPIS:
Przedstawiona wizja przyszłego społeczeństwa, które osiągnęło stan całkowitego zorganizowania i zrealizowało ideał powszechnej szczęśliwości, jest wizją przerażającą. W roku 2541 (czyli w 632 roku nowej „ery Forda”) obywatele Republiki Świata powstają w rezultacie sztucznego zapłodnienia i klonowania. Od niemowlęctwa poddawani są wszechstronnemu psychologicznemu i biologicznemu warunkowaniu – po to, by w wieku dojrzałym stać się cząstkami kastowej społeczności, złożonej z ludzkich automatów pozbawionych wyższych uczuć. Czy ten „nowy wspaniały świat”, w którym dominują seks, prymitywne rozgrywki, narkotyk soma, jest tylko zrodzoną z wyobraźni pisarza fantasmagorią?…
OCENA:
„Nowy wspaniały świat” to jedna z tych książek, które na stałe wpisały się w kulturę cywilizacji. Huxley przedstawia nam świat niemal idealny, gdzie każda jej część składowa – człowiek, ma wszystko czego zapragnie. Jednak jest to świat, który u nas czytelników budzi dziwny lęk. Świat, gdzie ludzie podzieleni są na kasty, a każdy jest zadowolony, jednak wolności w tym świecie nie uświadczymy. Książka mądra i mimo upływu lat – od pierwszego wydania – wciąż niebezpieczne realna oraz działająca na wyobraźnię. Oby żaden z nas nigdy nie stał na pozycji Dzikusa, bo już nawet obecny świat to świat ułudy i niezrozumienia.
Jakież skarby obiecywał jej wzrok.
7/10
„Powstanie Mahdiego 1881 – 1899„, Daniel Gazda
Warszawa 2004,
Dom Wydawniczy Bellona.
OPIS:
Powstanie Arabów przeciwko kolonizatorom, jakie miało miejsce na ziemiach dzisiejszego Egiptu i Sudanu, było jednym z największych czynów wolnościowych XIX wieku. Trwało kilkanaście lat i było bardzo krwawe. Niekonwencjonalne metody walki Arabów zmusiły wojska angielskie do zmiany taktyki wojennej. Nietuzinkowa charyzma przywódcy, którego uznawano za następcę Mahometa, zaowocowała niezwykłą determinacją powstańców, co zagroziło panowaniu Imperium Brytyjskiego w północnej Afryce.
OCENA:
Praktycznie jedyna na polskim rynku wydawniczym monografia poświęcona temu trudnemu i skomplikowanemu zagadnieniu, jakim było powstanie, a później istnienie niezależnego państwa derwiszów na terenie dzisiejszego Sudanu. Książka ta bazuje na solidnym zestawie źródeł i pozycji, głównie anglojęzycznych i stanowi ważny przyczynek do zrozumienia tego problemu w jęz. polskim. „Powstanie…” ukazało się w zasłużonej serii „Historyczne Bitwy” i napisane jest lekkim zrozumiałym nawet dla laika językiem. Oczywiście daleko jej do pełnienia roli opus magnum problemu, ale jest kolejnym światełkiem w tunelu, jeśli chodzi o traktowaną po macoszemu w naszym kraju, historię Afryki.
7-/10
„Krew Elfów„, Andrzej Sapkowski
Warszawa 1994
SuperNOVA.
OPIS:
Krew Elfów- pierwszy tom sagi o wiedźminie. Geralt wraz z Ciri osiadają w wiedźmińskiej warowni. Tam Dziecko – Niespodzianka uczy się jak walczyć, jak radzić sobie z mieczem i przeciwnikiem, ale Ciri ma też inne umiejętności, które przerażają nawet Vesemira. Przy jej magicznych zdolnościach pomoc czarodziejki okazuje się niezbędna.
OCENA:
Pierwsza część najlepszego polskiego cyklu powieści fantasy. Wiedźmin po dwóch tomach opowiadań powraca w formie rozbudowanego pięcioksięgu. W tomie pierwszym dzieje się trochę, jednak nie tak dużo jak w opowiadaniach. „Krew…” jak na razie nie zapowiada czegoś wielkiego, czegoś czego można by się spodziewać po cyklu okrzykniętym mianem polskiego „Władcy Pierścienia”. To powieść nieco cukierkowa i niedopracowana, ale gdzieś tam zapowiadająca coś więcej.
7/10
„Władca much„, William Golding
2012, tłum. Wacław Niepokólczycki
Wydawnictwo Literackie, I wyd: 1967
OPIS:
Powieść wydana po raz pierwszy w 1954 roku. Grupa chłopców na bezludnej wyspie tworzy miniaturowe społeczeństwo, któremu z powodu narastających konfliktów wewnętrznych grozi całkowita zagłada… Wielka przypowieść o naturze zła.
OCENA:
Absolutna klasyka gatunku. Powieść epokowa, nagrodzona Noblem. To nie jest tylko historia grupki chłopców, którzy w wyniku katastrofy trafiają na bezludna wyspę, to jest historia pełna brutalnej prawdy o człowieku i jego instynktach. Golding operując prostym, niewysublimowanym językiem wgłębił się w duszę ludzką, z każdej strony powieści wyziera bowiem niewypowiedziany lęk, a zło objawia się niezwykle rzeczywiście.
10/10
„Czas pogardy„, Andrzej Sapkowski
Warszawa 1995
SuperNOVA
OPIS:
Wielki zjazd magów kończy się krwawym przewrotem. Cesarstwo Nilfgaardu dokonuje inwazji na Północne Królestwa. Ciri, Geralt i Yennefer, porwani przez wojenną zawieruchę, zostają rozdzieleni i rzuceni w różne strony świata. Kim jest czarny rycerz ze skrzydłami drapieżnego ptaka na hełmie?
Nastał czas miecza i topora, czas wilczej zamieci. Czas pogardy.
A w czasach pogardy na powierzchnię wypełzają Szczury. Szczury atakujące po szczurzemu, cicho, zdradziecko i okrutnie. Szczury uwielbiające dobrą zabawę i zabijanie.
To maruderzy z rozbitych armii, zabłąkane dzieciaki, zgwałcone dziewczyny, wieśniacy, których obejścia spalono, a rodziny wymordowano. Wyrzutki, dziwna zbieranina stworzona przez wojnę i na wojennym nieszczęściu żerująca. Ludzie, którzy wszystko przeżyli, wszystko utracili, którym śmierć już niestraszna. Przyodziani w zrabowane błyskotki, solidarni w biedzie i nieszczęściu, dla obcych zaś mający tylko to, czego sami zaznali od pogrążającego się w chaosie świata. Pogardę.
OCENA:
Druga część pięcioksięgu wiedźmińskiego, to już kawał solidnej Sapkowszczyzny. Akcja przyspiesza intryga się zapętla, a parada barwnych postaci przeżywających nie mniej barwne przygody wypełnia karty książki od pierwszej do ostatniej strony. W końcu wybucha konflikt pomiędzy krajami Północy a Imperium Nilfgardu. Na tle natomiast tej wielkiej wojny, grono bohaterów stara się walczyć o przetrwanie, a nasz białowłosy heros wciąż stara się być neutralnym.
7+/10
