Adagio przypisywane Albioniemu, uważane jest za jedno z największych mistyfikacji w dziejach muzyki. Napisał je najprawdopodobniej skromny i mało znany włoski muzykolog.

Autor: Remo Giazotti i Tomas Albinioni.

Tomas Albinioni, uznawany jest za jednego z największych włoskich kompozytorów okresu baroku. Urodził się i umarł w Wenecji, gdzie przeżył całe swoje życie. Albinoni pisał opery, kantaty, koncerty (ponad 80) i krótkie utwory instrumentalne. W swoich czasach zyskał uznanie, a J. S. Bach zainspirował się kilkoma jego utworami.

Remo Giazotti to włoski muzykolog żyjący w latach 1910-1998.

Okres: neo – barok

Utwór: Adagio g-moll na smyczki i organy. Adagio Albinoniego.

W 1949 roku Giazotto oznajmił, że odnalazł pod koniec wojny w ruinach biblioteki w Dreźnie, tajemniczy manuskrypt z zapisem muzycznym autorstwa jednego z największych barokowych kompozytorów – Tomasa Albinioniego. W całości zostało ono opublikowane po raz pierwszy w 1958 roku, niemal od razu wywołując poruszenie. Jego wielkim orędownikiem, był największy dyrygent swoich czasów Austriak Herbert von Krajan.

Dopiero po śmierci włoskiego muzykologa w 1998 roku, okazało się, że tak naprawdę to on stworzył większość dzieła i okazał się genialnym, niedocenionym kompozytorem. Stworzył niemal cały utwór mając do dyspozycji tylko krótki fragment oryginalnej melodii pozostawionej przez Albioniego.

Co ciekawe od 1985 roku Państwowa Biblioteka w Dreźnie w swoich publikacjach zaznacza, że nigdy nie było w posiadania jakiegokolwiek rękopisu Albioniego. A sam Giazzoti nigdy nikomu nie udostępnił, rzekomo zachowanego fragmentu. I podkreśla, że cały utwór w całości musiał powstać współcześnie.

Jako motyw wykorzystano utwór wielokrotnie.