Podróże z żartem – Miluza

Miluza to urokliwe francuskie miasteczko tuż przy granicy z Niemcami. Choć wśród francuzów często występuje w tej samej roli, co Sosnowiec dla Ślązaków, pozytywnie zaskakuje swoim urokiem i dużą ilością zabytków. 

Miluza położona jest we wschodniej Francji tuż przy granicy z Niemcami, nad rzekami Ill i Doller. To jeden z największych ośrodków miejskich Alzacji i jedno z miejsc oznaczonych przez francuski rząd, ze względu na swoje znaczenie dla historii i kultury kraju jako: ville d’art et d’histoire.

Troszkę historii…

Nazwa miasta wywodzi się od niemieckiego słowa Mühlhausen (młyn), co też zostało ujęte w herbie miasta, gdzie w górnym lewym rogu znajduje się koło młyńskie.  W XII wieku znajdowała się tutaj niewielka osada handlowa, a w połowie XIV wieku miasteczko włączone zostało w ramy tzw. Décapole, czyli związku dziesięciu wolnych miast Alzacji. Aż do 1798 roku miasto, należąc do Konfederacji Szwajcarskiej, miało status samodzielnej republiki. Pod koniec XVIII wieku zostało przyłączone do Francji, a w mieście prężnie rozwijał się przemysł garbarski i powiązany z nim tekstylny. Po przegranej Francji w 1871 w wojnie z Prusami, Miluza przyłączona została do Cesarstwa Niemieckiego, w którym to stanie utrzymywała się do końca I wojny światowej. W czasie II wojny światowej miast zostało w znacznym stopniu zniszczone.  

Ciekawostki

• W 1859 roku w Miluzie urodził się Alfred Dreyfus, słynny oficer armii francuskiej, niesłusznie oskarżony o zdradę, zdegradowany i skazany na obóz, a także reżyser m.in Ben Hura i trzykrotny zdobywca Oscara – William Wyler oraz polska minister zdrowia Franciszka Cegielska.
  

No to zwiedzamy…

Stare miasto Miluzy ogranicza się do zaledwie kilku uliczek zabudowanych ciasno kamieniczkami. Jego centralną część stanowi Place de la Réunion, otoczony malowniczymi, kolorowymi kamieniczkami. Do najciekawszych zabytków rozmieszczonych wokół placu należą:

Hôtel de Ville – ratusz wybudowany został w połowie XVI wieku w stylu nazywanym nadreńskim renesansem, co spowodowało przyznanie mu tytułu: palais magnifique et tout doré (wspaniałego złoconego pałacu). Fasada budynku jest w przyciągającym wzrok różowym kolorze, pokrytym ciekawymi, alegorycznymi malowidłami iluzjonistycznymi.

Temple Saint-Étienne (Kościół św. Stefana) – budynek ten potocznie nazywa się katedrą. Powstał w 1859 roku (choć na uwagę zasługują znacznie starsze elementy wkomponowane w budynek, na czele z ołowianymi oknami z XIV wieku. W wnętrzu 97-metrowej wieży kościelnej znajduje się zbiór dzwonów kościelnych, z który kilka zostało odlanych w 1867 roku w Zurychu.    

Co może dziwić przy rozmiarach miejscowości, ale w Miluzie jest aż zatrzęsienie muzeów. A więc:

Cité du Train (Muzeum kolejnictwa)

To największe muzeum kolejnictwa na świecie, gromadzące na wielkich wystawach parowozy, lokomotywy i wagony oraz wszystkie inne rzeczy związane z historią kolejnictwa. Znajdują się tam nawet wagony należące niegdyś do słynnego składu Orient Expressu.

Musée national de l’automobile (Muzeum Motoryzacji)

Znajduje się w budynku dawnej przędzalni i prezentuje historię motoryzacji od jej początków po czasy współczesne. To największe tego typu muzeum na świecie. Zgromadzono tutaj ponad 400 samochodów (w tym kolekcje Schlumpfa), od najstarszych XIX-wiecznych rozpędzających się do zawrotnych, jak na tamte czasy kilkunastu kilometrów na godzinę, po prawdziwe auta wyścigowe, z egzemplarzami biorącymi udział w wyścigach Formuły 1. Wisienką na torcie jest kultowy model samochodu, którego właścicielem był Rudolf Valentino – Isotta-Fraschini Berline Type 8A

Uzupełnieniem motoryzacyjnych atrakcji są restauracje, sala kinowa, symulatory dachowania i jazdy po torze oraz tor wyścigowy dla dzieci. Warto wspomnieć, że w Miluzie mieści się fabryka Peugeota.

To nie wszystkie muzea Miluzy. Warto skierować swe kroki do Musée de l’Impression sur Etoffes (Muzeum Tkanin i tkactwa) oraz Le Musée EDF Electropolis (Muzeum Elektryczności), które zaskakuje mnogością multimedialnych prezentacji.

Bardzo ciekawym miejscem jest również Ecomusée d’Alsace, czyli skansen wioski Alzackiej, znajdujący się nieopodal Miluzy. Skansen prezentuje około 70 budynków charakterystycznych dla zabudowy typowej wioski alzackiej oraz 40 000 rożnego rodzaju przedmiotów używanych przez Alzatczyków w codziennych sprawach od XIX do XX wieku.

Co jeszcze udało nam się zobaczyć w Miluzie?

Pozostałości po murach miejskich wraz z basztami niegdyś, w czasach średniowiecznych otaczających Miluzę. Nieraz wspaniałe malunki na ścianach kamienic i budynków, które według specjalistów maja ukryć robotnicze pochodzenie miasta. Wart odwiedzenia jest również ogród zoologiczno-botaniczny, na zwiedzanie którego nie mieliśmy już czasu, a także dzielnica przemysłowa z XIX wieku.

Odrobina sztuki miejskiej i ulicznej:

No i na koniec:

La Tour de l’Europe (Wieża Europy) – Zbudowany w 1972 roku ponad 100-metrowy, trójkątny wieżowiec jest symbolem jedności europejskiej i pogranicznego terytorium, rozpostartego miedzy Niemcami, Francja a Szwajcarią. Na szczycie budynku znajduje się restauracja oraz taras widokowy.  

Miluza okazała się zaskakująco zajmującym miastem pełnym ciekawych zabytków, mimo swojej przemysłowej historii. To doskonałe miejsce na krótki, jednodniowy przystanek w drodze do Colmaru lub Strasburga, albo po prostu podczas odwiedzin w Alzacji. 

Copyright ©http://empiresilesia.pl

Rulez260

• E-mail
|
• Więcej postów(476)