100 klasyków na 100 wieczorów #2: Johann Sebastian Bach — Air On a G String

W drugiej części naszego cyklu Jan Sebastian Bach ze swoim dziełem. Geniusz muzyki, na pewno jeszcze nieraz zagości na łamach 100 klasyków…

Autor: Johann Sebastian Bach. Urodził się 21 marca 1685 roku w Eisenach w Turyngii. W swoich czasach uchodził za wybitnego organistę, klawesynistę i znawcę budowy organów. Wywodził się z północnoniemieckiego rodu muzyków. Był synem Johanna Ambrosiusa Bacha i Elisabeth Lammerhirt. Z muzyką organową zetknął się za pośrednictwem swego starszego brata Johanna Christopha, który pobierał nauki u Pachelbela. W 1703 roku pracował w orkiestrze księcia Weimaru. Zafascynowany organami zbudowanymi w kościele św. Bonifacego w Arnstadt, brał udział w testach instrumentu, by następnie zostać wybranym na stanowisko organisty w tym kościele.

Okres: Barok

Utwór: Air On a G String (Aria na strunie G). (BWM 1068- Uwertura/Suita D-dur na orkiestrę – według Bach-Werke-Verzeichnis sporządzonego przez Wolfganga Schmiedera).

Wykonanie: Berlińska Orkiestra Symfoniczna
Dyrygent: Sir Simon Rattle

Jest to jeden z najpopularniejszych i najczęściej wykonywanych utworów mistrza Bacha. Jan Sebastian  w latach 1717 – 1723 (według innych źródeł 1721-1736), pracując jako kapelmistrz na dworze księcia Leopolda von Anhalt-Koethen, stworzył cztery Suity Orkiestrowe (w czasach życia kompozytora nazywano je uwerturami od pierwszej ich części: uwertury francuskiej). Cała trzecia suita składa się z 5 części:

1. Ouverture
2. Air
3. Gavotte I/II
4. Bourrée
5. Gigue.

Instrumenty na jakie rozłożony jest utwór to: trąbka, obój, skrzypce, timpani czyli kotły. Ważną częścią składową dzieła jest również basso continuo, który nie jest żadnym konkretnym instrumentem, a zapisem nutowym tworzącym linię basową utworu.

Olbrzymi sukces jaki odniosła Aria (będąca drugą częścią suity) zawdzięcza Bach – Augustowi Wilhelmj, niemieckiemu skrzypkowi, który rozpropagował go, wykonując go (po autorskim przekładzie na skrzypce i fortepian) tylko na strunie G. Stąd też wzięła się nazwa utworu.

Aria, tak popularna obecnie, jest właściwie trochę obcym elementem. Jako jedyna ma w sobie liryczność, gdy pozostałe części są albo tańcami, albo uwerturami wstępnymi. Cała zaś suita po raz pierwszy w całości została wykonana w 1838 roku w Lipsku przez orkiestrę pod batutą Felixa Mendelssohna.

A popkulturze aria ta cieszy się ogromna popularnością. Wykorzystano ją m.in.:

Sweetbox – Everything’s Gonna Be Alright

Procol Harum ’A Whiter Shade of Pale’.

Jako ścieżkę dźwiękową do filmów: Adwokat diabła, Zakładnik, Haloween, Żółta łódź podwodna czy gier: Gran Turismo 4.

Za najstarsze zachowane wykonanie arii uważa się jej wykonanie z 1902 roku z udziałem nieznanego współczesnym pianisty i skrzypka Aleksandra Werżbiłowicza.                                                                                    

Bibliografia

– Muzyka, Encyklopedia Audiowizualna Britannica, 2006.

– Zavarosky E., J. S. Bacg, 1985.

– http://theblues-thatjazz.com/pl/notki/3-classical/14-aria-on-g-string.html

Rulez260

• E-mail
|
• Więcej postów(479)